Czy chciałabyś być lepszą wersją siebie?Ile poświęcisz, by się nią stać?Rita i Lila to siostry, które w dzieciństwie przeszły przez piekło. Z czasem ich drogi rozeszły się.Obie próbują ułożyć sobie życie, niestety okazuje się, że nie zdołały uciec przed nieszczęściem, które nad nimi ciąży.Rita próbuje uwolnić się od dramatu rozgrywającego się w zaciszu jej domu.Właśnie wtedy, po latach milczenia zjawia się w jej życiu Lila i prosi siostrę o pomoc.Kim tak naprawdę są? Kto zginął, a kto jest mordercą?Kiedy tak naprawdę rodzi się zło?"Wstrząsająca i bolesna historia, która na długo pozostaje w pamięci. Mocne zakończenie. Bardzo udany debiut! Polecam. Magda Stachula"Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

To moja historia. Nie jest łatwo ją pisać. Ani jej słuchać. Zdecydujcie więc teraz, czy chcecie ją poznać. Jeśli tak, to miejcie odwagę wysłuchać jej do końca, tak jak ja miałam odwagę przejść przez to, o czym wam opowiem...

W miasteczku San Martino di Taurianova w Kalabrii rozkwita wiosna. Anna Maria biegnie do domu, żeby piec tort na swoje trzynaste urodziny. Obok zatrzymuje się samochód. Przystojny dwudziestoletni mężczyzna, którego zna z widzenia, zaczepia ją i prawi komplementy. Mówi, że chce, żeby była jego dziewczyną. Że porozmawia z jej ojcem. Że to bardzo poważne uczucie. Dziewczyna jest zachwycona.
Marzy o miłości, tylko nie wie, co to znaczy. Myśli, że zakochała się po raz pierwszy. Po kilku krótkich spotkaniach zgadza się pojechać z nim na przejażdżkę. Ale w samochodzie mężczyzna staje się wulgarnym brutalem. Nie ma już mowy o miłości, o jej urodzie. Są obelgi, rozkazy, ból i przemoc. Jest ciemno, pola, gaj mandarynkowy i opuszczona chałupa. I są jeszcze inni mężczyźni...
Tak zaczyna się koszmar. Trzy lata gwałtów, bólu i milczenia. Anna Maria zostaje odarta z dzieciństwa, z chęci życia, z godności, wiary, nadziei i miłości. Cierpi i boi się. Dopiero kiedy jej wiecznie nienasyceni oprawcy żądają jej ukochanej młodszej siostry, dziewczyna znajduje w sobie odwagę, by zacząć mówić.
Sędzia jej wierzy, skazuje jej dręczycieli. Ale miasto wydaje inny wyrok...

ROZDZIERAJĄCA SERCE, PRZERAŻAJĄCA PRAWDZIWA HISTORIA
Chłopiec jest torturowany przez matkę, braci i otoczenie. A świat pozostaje niemy...

Kiedy Joe był mały, tata chronił go przed okrucieństwem matki, która biła go, wyzywała, raz przytknęła mu gorące żelazko do ręki, raz chciała wyrzucić go przez okno...

Kiedy Joe miał pięć lat, ukochany ojciec zginął w płomieniach na jego oczach. I Joe stracił mowę. Odtąd matka mogła już być bezkarna... Kazała mu spać na podłodze w pokoju sadystycznych braci, jeść pod stołem resztki z podłogi. Niebawem wtrąciła go do ciemnej, zimnej, cuchnącej piwnicy.Głodny, niemyty i codziennie bity przez matkę spędził tam trzy lata...

Kiedy miał siedem lat, pojawił się przyjaciel matki. Mężczyzna gwałcił chłopca na oczach matki. Chłopiec krwawił, cierpiał, ale nie mógł nie tylko mówić, ale nawet krzyczeć. Najgorsze miało jednak dopiero nastąpić...


Ta wstrząsająca historia niesie pomimo wszystko nadzieję: katowany, molestowany chłopiec znalazł siłę, by przezwyciężyć niemożliwą wręcz podłość i obojetność ludzi, i odzyskał mowę. Teraz mówi w imieniu dzieci wykorzystywanych seksualnie, prowadząc własną fundację.

Paniczny strach - to najwcześniejsze wspomnienie Katie. Czuła go za każdym razem, gdy ojciec brutalnie chwytał ją za ramię. Gdy słyszała krzyk matki, którą katował, zadając wymyślne tortury. Jak wtedy, kiedy zamknął dwuletnią Katie na cały weekend w pokoju bez jedzenia i picia. Albo tej nocy, gdy sprowadził do domu kobietę, i wyrzucił Katie i jej matkę na śnieg w samych tylko nocnych koszulach...
Żeby mieć możliwość wejść w dorosłe życie, Katie musiała odciąć się od dzieciństwa. Zapomnieć je. Wyprzeć z pamięci. Urodziła synka. Chciała żyć normalnie. Lecz wtedy ojciec powrócił. Co noc nawiedzał ją w sennych koszmarach. Co noc budziła się zlana potem, myśląc, że znów jest dzieckiem. W niektórych snach ukrywała się w szafie, wstrzymywała oddech i nasłuchiwała powolnych, ciężkich kroków zbliżających się w jej stronę. I słyszała skrzypienie otwierających się drzwi...
Ale to nie sny miały okazać się najgorsze. Terapia, jakiej poddała się dwudziestoczteroletnia Katie, otworzyła szeroko drzwi do jej pamięci. Wizje wzbogacały się o coraz bardziej drastyczne szczegóły, wspomnienia stawały się coraz bardziej potworne. W każdym z nich pojawiała się zła, wykrzywiona twarz ojca. Jego szept: Jeśli coś piśniesz, zabiję cię. Jego obleśny rechot i słowa rzucane do kumpla: "Możesz ją mieć za dychę..."